30 Ağustos 2008 Cumartesi

Büyük geçmiş olsun

Gündüz yazamadığım Uefa kuralarını ve akşamki süper kupa maçını yazma iştahıyla oturdum laptop maçına. Ümit'in haberini görünce de herhangi birşey yazmak gelmiyor şimdi içimden...

Görüntüler Marc Vivien Foe'yi hatırlattı bana. Yere düşüş, kalkmaya çabalama ve o gözler elbette. Okuduklarımdam anlayabildiğim kadarıyla tansiyonu sıfıra düşmüş Ümit'in ve kalbi durmuş bu yüzden. Bu sırada da dili boğazına kaçmış. Tıbben ikisi aynı anda ne kadar mümkün bilmiyorum ama çok şükür atlatmış Ümit. Hatta ailesi ve çocuklarıyla bile görüşmüş kısa bir süreliğine...

Sen sağ ayaklı sol bek olarak yerine gelen Carlos'dan çok daha fazla asist yapıyordun Ümit. Bırak Almanya'yı gel dinlen biraz Türkiye'de. En kısa zamanda iyileşmen dileğiyle...

Hiç yorum yok: